Ik leef nog

Nog even voor het laatste bericht. Het beestje op de foto is een Waterschorpioen (Nepa cinerea). Komt trouwens ook gewoon voor in Nederland.

Ik voelde me vandaag toch even verplicht voor alle trouwe lezers, een nieuw berichtje te plaatsen. De laatste 1,5 week kon ik me er niet toe verzetten iets op deze weblog te zetten. Watskebeurt? Hoor ik jullie roepen, wel.

De eerste paar dagen na het bericht. Heb ik het onnoemelijk druk gehad, met tanks callibreren en programeren etc. Deze dagen waren nog al lang en boring, niets over te vertellen dus. Het weekend er na nog even gevist (2 uurtjes) en natuurlijk weer niets gevangen. Waarschijnlijk was het daarom dat ik de enigste was die aan het vissen was in dit grote meer. (Zit misschien geen vis in, heb ik weer).

De Maandag daarop volgend, werd ik verast met de mededeling van de Terminal. Dat 1 van onze 2 voorlieden, niet meer gewenst was op de Terminal. Ik dacht eerst nog aan zwart makerij oid. Maar op Dinsdag avond werd het duidelijk dat onze meneer niet meer voor ons kon werken. Ik ben hier wel echt zeer van geschrokken. Tam en ik kennen mekaar al een jaar, vorig jaar heb ik ook met hem gewerkt. En dit sloeg voor mij in als een bom. Temeer omdat hij tot op heden de trekker was van het geheel hier lokaal.

Dus de Bike 's avonds gepakt om een uurtje de wind door mijn hoofd te laten waaien. Eenmaal bij de rubberplantages, waaiden er trouwens meer muggen en vliegen door mijn hoofd dan wind. Ik denk dat ik er zeker 50 heb verorberd.

De dagen er na samengezeten en een plan gemaakt met de overgebleven voorman Phuc en natuurlijk Richard etc. Wat ook na een paar dagen een beetje vorm begon te krijgen. Inmiddels werd en wordt het werk steeds meer, het is in Juni straks nml hoogseizoen.

Afgelopen Maandag domper 2, een man of 15 van ons personeel begon te staken. Persoonlijk kon ik er niet meer aan doen, ten eerste als ze mij Phuc of iemand anders zagen, sloegen ze op de vlucht, en ten twedde spreek ik geen woord Vietnamees (Zij geen Engels). Prive zat ik er ook wel mee, want als je de lonen hier kent schrik je toch behoorlijk. Nu dan Maandagnacht is het meeste gesust, 10 mensen hebben ons Schip verlaten. En een stuk of wat zijn gebleven. Gelukkig hebben we ook iemand gevonden voor kantoor Phu My, die vandaag weer 17 andere mensen heeft gevonden.

Onze Phuc, die normaal een timide persoon was onder Tam, ontpopt zich nu de laatste 2 dagen als een waar leider. Ik krijg waarempel vertrouwen in Phuc (ken hem ook al een jaar). Personeel sinds vandaag ook weer op peil, en begin mij weer wat beter te voelen hier over. Morgen geef ik een cursus tank meten en monsteren op de oliemolen hier.

Ja jullie lezen het goed, die kippenmoordenaar uit 't Zandt heeft af en toe ook gevoelens. Het lage loon dat mensen hier krijgen, is me nu ook wat genuanceerder uitgelegd. Onze mannen verdienen ca 3 x modaal. Wat dan weer niet slecht is natuurlijk.

Nou het was een lang verhaal, maar als je het over 14 dagen verspreid. Zijn het maar een paar zinnen per dag. Ik load nog wel een paar pics op, en veel plezier met het lezen.


Grtz Oomempin